ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ…Ημέρα εγκλεισμού 20η – Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2020.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!
Ο μικρός Αριστοτέλης, γεμάτος λαχτάρα, ξύπνησε να πάει για πρώτη φορά στο σχολείο του!
Δεν είχε δει ποτέ του το σχολείο πως ήταν από μέσα, αλλά κάθε μέρα που περνούσε με τη μητέρα του από τη γειτονιά του σχολείου , στεκόταν και χάζευε από μακριά τις κοτούλες που έπαιζαν κυνηγητό με τις πάπιες στο πίσω μέρος του σχολείου…
Η καλύτερη στιγμή του ήταν, όταν το παγώνι άνοιγε την πανέμορφη ουρά του και περπατούσε καμαρωτά σαν βασιλιάς ανάμεσα στα μικρά κοτόπουλα.
Έβλεπε τα παιδιά του νηπιαγωγείου να μπαίνουν μέσα στο θερμοκήπιο τους και να βγαίνουν κρατώντας καλαθάκια γεμάτα με διάφορα λαχανικά τα οποία τα κερνούσαν στα ζωάκια του σχολείου.
¨Έλα κουνελάκι…πάρε να φας ένα νοστιμότατο καρότο από τον κήπο μας¨ είπε η Άλκηστη και πρόσφερε μερικά καρότα στα κάτασπρα κουνελάκια.
Η Ναυσιθόη, το κοριτσάκι που έμενε στο απέναντι σπίτι από τον Αριστοτέλη, επισκέφτηκε την κατσίκα τους, την Αίγα και με τη βοήθεια του κηπουρού Αμύντα, έβαλε το καρδάρι κάτω από την κατσίκα και προσπάθησε να αρμέξει το γάλα της.
Ο Αριστοτέλης δεν έβλεπε την ώρα και τη στιγμή να βρεθεί κι αυτός ανάμεσα στα παιδιά που τόσον καιρό τα παρατηρούσε έξω από την αυλή.
Μπαίνοντας, μαζί με άλλα νηπιάκια που για πρώτη φορά πήγαιναν κι εκείνα σχολείο, τους υποδέχτηκαν τα μεγαλύτερα παιδιά και τους ξενάγησαν στο νηπιαγωγείο.
Μπήκαν στην αίθουσα θεάτρου, όπου υπήρχαν δημιουργικές γωνιές για συμβολικό και θεατρικό παιχνίδι, που τα παιδιά μπορούσαν να διαμορφώσουν μόνα τους με μικρά και μεγάλα τούβλα κατασκευών, το περιβάλλον στο οποίο θα έπαιζαν μεταμφιεσμένα….
Πιο πέρα, σε ξεχωριστό μέρος, υπήρχαν τραπέζια για παζλ, σκάκι και διάφορα επιτραπέζια παιχνίδια.
Δίπλα, η αίθουσα δημιουργίας…Ο Αριστοτέλης άνοιξε διάπλατα τα μάτια του: " Ουάου, ένας τροχός κεραμικής….και καβαλέτα με πινέλα και χρώματα…και τραπέζια με κόλλες και λογιών λογιών υλικά, για να παίρνει μορφή η κάθε φαντασία…"
Δίπλα, μια όμορφη αίθουσα, με άσπρες και γαλάζιες μαξιλάρες και τούλια να κρέμονται από την οροφή, εντυπωσίασε τον μικρό μαθητή…
«Εδώ, είναι η αίθουσα των ταξιδιών στη φαντασία…Η δασκάλα, μας αφηγείται παραμύθια και μας ταξιδεύει σε κόσμους φανταστικούς, με ιστορίες από το παρελθόν και το μέλλον. Μετά, μπορούμε να πάμε στην αίθουσα δημιουργίας και να φτιάξουμε κάτι σχετικό με την ιστορία ».
Μια άλλη μακρόστενη αίθουσα, ήταν η αίθουσα των ασκήσεων, γεμάτη με μπάλες, κορδέλες, στεφάνια, στρώματα…
Μα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν έξω από το σχολείο, στο θερμοκήπιο και στις φωλιές των ζώων, όπου θα μάθαιναν να φροντίζουν, να παρατηρούν και να σέβονται όλες τις μορφές ζωής της Δημιουργίας. Θα μάθαιναν με βιωματικό τρόπο τα προϊόντα που κάθε ζωάκι μας δίνει και θα έπαιρναν σπουδαία μαθήματα ζωής, γνωρίζοντας πως όταν σέβεσαι και φροντίζεις τη φύση αυτή σου το ανταποδίδει δίνοντας σου τροφή κι αγάπη με ανιδιοτέλεια!!!
Αυτό είναι ένα νηπιαγωγείο, το πρώτο σχολείο των παιδιών μας, στην Ελλήνων Πολιτεία!!!
Γιατί η προσχολική ηλικία είναι η πιο σημαντική. Τότε μπαίνουν τα θεμέλια για να λειτουργήσει ορθά η Λογική μαθαίνοντας να παρατηρεί, να συγκεντρώνει στοιχεία και να καταλήγει σε συμπεράσματα.
Τότε καλλιεργείται ο σεβασμός προς όλη τη Δημιουργία, προς ζώα και φυτά και τότε μαθαίνει το παιδί να ηρεμεί και να εκφράζεται μέσα από τις μορφές της τέχνης….
Από αυτή την ηλικία παρατηρεί και ο παιδαγωγός τις δυνατότητες του παιδιού και του δημιουργεί ευκαιρίες ώστε να ανακαλύψει τα ταλέντα του…
Και ΤΑΛΕΝΤΟ δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που θέλεις πολύ…
Αυτό που έχεις κατακτήσει μόνος σου και αυτό είναι ήδη δικό σου…
Αρκεί να βρεθούν οι ευκαιρίες να μπορέσεις να το ανακαλύψεις…
Κι αν νομίζεις, καλέ μου αναγνώστη, πως αυτό είναι ένα σχολείο στη φαντασία θα σου πω με βεβαιότητα πως έτσι είναι ένα σχολείο στην Ελλήνων πολιτεία…
Και όλα είναι έτοιμα και σχεδιασμένα…
Και τα παιδιά μας ΑΞΙΖΟΥΝ το καλύτερο…
ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΔΩΣΟΥΜΕ …ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ!!!!
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ….
Δεν υπάρχουν σχόλια